เรื่องของ ‘ภาษา’ นอกจากจะเป็นเครื่องมือสื่อสารขั้นพื้นฐานที่จำเป็นและสำคัญของมนุษย์ ยังเป็นหนึ่งในทักษะที่มนุษย์สามารถฝึกฝนและพัฒนาให้มีความเชี่ยวชาญได้ และภาษายังนับเป็นหนึ่งในวัฒนธรรมของคนแต่ละพื้นที่ได้อีกด้วยภาษาจึงเป็นสิ่งสำคัญที่เด็กๆ จะจะต้องเรียนรู้และเข้าใจ เพื่อนำไปใช้สื่อสารกับผู้อื่นเพื่อการดำรงชีวิต สร้างความสัมพันธ์ และเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ในชีวิตต่อไปได้ผ่านความเข้าใจในภาษา
หน้าที่ของคนเป็นพ่อแม่ ถือเป็นงานที่ท้าทายความสามารถไม่เว้นแต่ละวัน เพราะคนเป็นพ่อแม่ต้องรู้จักเรียนรู้และปรับตัวให้ทันการเติบโตและพัฒนาการของลูก ลูกที่ว่าเลี้ยงยากเข้าใจยากตอนที่เป็นทารก พอโตขึ้นในวัยหัดเดิน ถึงแม้จะสามารถสื่อสารกันเข้าใจมากขึ้น แต่ธรรมชาติของช่วงวัยที่กำลังอยากรู้อยากเห็น อยากทดลอง ตื่นเต้น และพยายามเรียนรู้สิ่งต่างๆ รอบตัว ทำให้คุณพ่อคุณแม่ทั้งตื่นเต้นกับการเรียนรู้ของลูก แต่ขณะเดียวกันก็ต้องคอยหาทางรับมือและกุมขมับให้กับความดื้อรั้นที่เต็มเปี่ยมของลูกไปด้วย
เด็กในวัยหัดเดิน (ช่วงวัย 2-3 ปี) ถือเป็นวัยวัยแห่งการล้มลุกคลุกคลาน เพราะพัฒนาการหลายอย่างจะเริ่มแสดงออกมาให้เห็นได้ในช่วงวัยนี้ ไม่ว่าจะเป็นการทรงตัว เดิน วิ่ง กระโดดโลดเต้น และยังเป็นช่วงวัยที่เด็กต้องการเรียนรู้และทดสอบศักยภาพทุกด้านของตัวเอง ด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่เต็มเปี่ยม ทำให้พฤติกรรมของลูกวัยนี้กลายเป็นเรื่องยากสำหรับคุณพ่อคุณแม่ เพราะอยู่ดีๆ ลูกก็อาจจะอยากลองขว้างปาสิ่งของ ตี จิก กระโดด วิ่งพล่าน หรือแม้แต่กรีดร้องเสียงดังขึ้นมาเฉยๆ
หนึ่งในพัฒนาการของลูกที่คุณพ่อคุณแม่เฝ้ารอคอย ตั้งแต่ลูกน้อยลืมตาขึ้นมาบนโลกกว้างใหญ่ใบนี้ก็คือการเฝ้ารอให้เจ้าตัวเล็กสามารถสื่อสารกับเราได้สักที ไม่ว่าจะด้วยสีหน้า ท่าทาง และรอยยิ้มในช่วงวัยที่ลูกยังไม่รู้จักการสื่อสารด้วยคำพูด
เมื่อลูกเติบโตและข้ามผ่านช่วงวัยทารกมาสู่การเป็นเด็กวัยหัดเดิน นอกจากพัฒนาการทางร่างกายที่มีการเคลื่อนไหวร่างกายที่คล่องแคล่วมากขึ้นแล้ว อีกหนึ่งพัฒนาการสำคัญที่เกิดขึ้นในช่วงวัยเดียวกันก็คือลูกเริ่มหัดพูด และเข้าใจบทสนทนาที่คุณพ่อคุณแม่คุยด้วยได้บ้าง ดังนั้นลูกจะมีพัฒนาการด้านภาษาและการพูดดีขึ้น ส่วนหนึ่งก็ขึ้นอยู่กับการส่งเสริม เลี้ยงดู และวิธีง่ายๆ เช่น การพูดคุยกับลูกของคุณพ่อคุณแม่นั่นเอง
เมื่อเข้าสู่ช่วงวัยหัดเดิน (toddler) เด็กๆ จะเริ่มอยากลองทำอะไรด้วยตัวเองมากขึ้น ไม่ว่าจะอยากเดิน หรืออยากลองใส่รองเท้าออกไปเดินเล่นด้วยตัวเอง แต่ด้วยความที่กล้ามเนื้อและทักษะการช่วยเหลือตัวเองของลูกยังไม่สามารถใช้งานอย่างเต็มที่ บางครั้งกว่าจะรอให้ลูกน้อยใส่รองเท้าเองหนึ่งข้างก็ใช้เวลาไปนานหลายนาที
คุณพ่อคุณแม่ที่มีลูกวัยหัดเดินจนถึงอนุบาล น่าจะเคยสังเกตเห็นพฤติกรรมลูกเป็นเด็กหวงของจนเกิดเป็นปัญหาทะเลาะกับเพื่อน หรือศึกแย่งชิงของเล่นระหว่างพี่น้อง ลำบากถึงคุณพ่อคุณแม่ต้องคอยเป็นกรรมการตัดสินและหาทางแก้ปัญหา ลูกหวงของ อยู่เสมอ
วัยรุ่นมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายและจิตใจอย่างรวดเร็ว เริ่มมีโลกส่วนตัว เริ่มมีการต่อต้าน และเป็นตัวของตัวเองสูงมาก ทำให้บางครั้งครอบครัวที่มี ลูกวัยรุ่น อาจจะเกิดความไม่เข้าใจกันและทะเลาะเบาะแว้งกันได้ง่าย
คุณพ่อคุณแม่ยุคใหม่ก็รู้กันดีว่า การมอบหมายหน้าที่รับผิดชอบให้ลูก รวมถึงการ ฝึกลูกทำงานบ้าน ตั้งแต่ยังเล็ก ไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อให้ลูกช่วยแบ่งเบาภาระคุณพ่อคุณแม่เท่านั้น แต่การ ฝึกลูกทำงานบ้าน ยังมีประโยชน์ต่อพัฒนาการ การเรียนรู้ และทักษะชีวิตหลายด้านของลูกอีกด้วย
เพื่อช่วยให้คุณพ่อคุณแม่รับมือกับลูกวัยรุ่นได้ถูกวิธีและเหมาะสม เราต้องปรับเปลี่ยนทัศนคติและความเข้าใจผิดบางอย่างที่คุณพ่อคุณแม่ที่ต่อลูกวัยรุ่นของตัวเองก่อน