เมื่อลูกเข้าสู่วัยอนุบาล การให้ลูก ‘นอนกลางวัน’ หรืองีบหลับ ก็กลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นเรื่อยๆ ประสบการณ์นี้ของคุณพ่อคุณแม่ ตรงกับข้อเท็จจริงของ Rosalee Lahaie Hera ที่ปรึกษาด้านการนอนหลับของเด็กอายุ 0-6 ปี แห่งเมืองโตรอนโต ประเทศแคนาดา ที่กล่าวว่า เด็กส่วนมากจะเริ่มต่อต้านการงีบหลับหรือพยายามเข้านอนช้าลงเมื่ออายุ 3 ปีขึ้นไป

1. สร้างพื้นที่ส่วนตัวและปลอดภัยให้กับลูก

ทุกพื้นที่เป็นอันตรายสำหรับเด็กซนได้เสมอ ดังนั้น คุณพ่อคุณแม่จะต้องแน่ใจว่า พื้นที่ส่วนตัวของลูก หรือห้องที่จะให้ลูกงีบหลับตามลำพังนั้นมีความปลอดภัยมากพอ เช่น เฟอร์นิเจอร์ต้องยึดให้มั่นคงและแข็งแรง ป้องกันการปีนป่ายเก็บอุปกรณ์ไฟฟ้าเป็นระเบียบเรียบร้อยพ้นจากมือลูก และสุดท้ายต้องไม่ลืมที่จะประเมินว่ามีสิ่งใดที่จะเป็นอันตรายต่อลูกได้อีกหรือไม่

เมื่อพื้นที่ปลอดภัยดีแล้ว อาจสร้างบรรยากาศชวนพักผ่อนมากขึ้นด้วยของตกแต่งที่ลูกชอบ เพิ่มความอุ่นใจให้ลูกด้วยการสร้างมุมที่ลูกและคุณพ่อคุณแม่สามารถมองเห็นกันและกันได้ง่าย เพื่อให้ลูกไม่รู้สึกว่าถูกทอดทิ้งตอนอยู่คนเดียวหรืองีบหลับนั่นเอง

2. ปรับลูกเข้าโหมด ‘เงียบและช้าลง’

คำแนะนำของ Susie Allison คุณแม่ลูกสาม นักเขียน และบล็อกเกอร์ชื่อดังในเว็บไซต์ Busy Toddler ประเทศสหรัฐอเมริกา กล่าวว่า สิ่งสำคัญคือการบอกให้ลูกเข้าใจว่า “เวลาที่เงียบสงบ คือสิ่งที่ร่างกายต้องการ”

ก่อนถึงเวลา นอนกลางวัน ของลูก คุณพ่อคุณแม่อาจเริ่มจากปรับบรรยากาศของบ้านให้สงบเงียบ ด้วยการปิดเสียงโทรศัพท์ ปิดเครื่องมือสื่อสาร เปิดหน้าต่างรับแสงธรรมชาติ ชวนลูกพูดคุยในเรื่องต่างๆ หรือหยิบนิทานเล่มโปรดมานั่งๆ นอนๆ อ่านด้วยกัน เปลี่ยนให้ลูกเป็นฝ่ายเล่าแทน หรือทำกิจกรรมที่เป็นการส่งสัญญาณให้ลูกรู้ว่าเรากำลังเตรียมตัวเข้าสู่ความเงียบสงบ แล้วค่อยๆ ขยับตัวเองออกมาจากพื้นที่ของลูก เพื่อเปิดโอกาสให้ลูกใช้เวลาอยู่เงียบๆ ด้วยตัวเองต่อไป

3. ส่งเสริมให้ลูกได้อยู่กับตัวเอง ผ่านการเล่นอย่างอิสระ

ในพื้นที่แห่งความเงียบของลูก ควรมีของเล่นที่ลูกชื่นชอบไว้สร้างความผ่อนคลาย อาจเป็นสมุดระบายสี ตัวต่อ สมุดภาพเล่มโต บ้านตุ๊กตา หรือแป้งโดว์ ที่ลูกสามารถใช้เวลาเล่นอยู่คนเดียวได้นาน

4. สอนให้ลูกรู้จักเวลา ด้วย ‘นาฬิกาทราย’

สำหรับเด็กเล็ก เวลาคือนามธรรมที่ยากเกินกว่าจะเข้าใจได้ แต่เพื่อสอนให้ลูกรู้จักเวลาในรูปแบบของสิ่งที่จับต้องและมองเห็นได้ชัดเจนที่สุด แอลลิสันจึงแนะนำให้ใช้นาฬิกาทราย มาช่วยให้ลูกเข้าใจเรื่องเวลาได้เห็นภาพมากขึ้น เช่น คุณแม่อาจบอกให้ลูกเข้าใจว่าลูกจะต้องเล่นเงียบๆ คนเดียว จนกว่าทรายในนาฬิกาทรายจะไหลลงมาอีกข้างจนหมด

และเมื่อลูกทำได้ ให้คุณพ่อคุณแม่โอบกอดและชื่นชมลูก จากนั้นจึงชวนลูกทำกิจวัตรประจำวันอื่นๆ ต่อไป

5. กำหนด ‘กฎเกณฑ์’ ที่ชัดเจนให้ลูก และต้องทำจนเป็น ‘กิจวัตรประจำวัน’

ภารกิจเปลี่ยนเวลางีบเป็นเวลาเงียบนี้จะสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีต้องมีกฏเกณฑ์ เช่น กำหนดเป็นช่วงเวลาเดิมทุกวัน อยู่ในพื้นที่ที่กำหนด และลูกจะต้องอยู่อย่างสงบในช่วงเวลานั้นๆ เว้นแต่จะต้องการความช่วยเหลือหรือต้องการเข้าห้องน้ำ ซึ่งคุณแม่จะอนุญาตให้ตามจำนวนครั้งที่ตกลงกันไว้เท่านั้น และกฎเกณฑ์นี้จะต้องทำซ้ำๆ จนกลายเป็นหนึ่งในกิจวัตรประจำวัน เพื่อสร้างความคุ้นเคยให้กับลูก

แม้ช่วงแรกอาจจะต้องเหนื่อยกับการพยายามรักษากติกาและรบรากับการต่อต้านของลูก แต่อย่าเพิ่งยอมแพ้นะคะ ขอให้ทำต่อไปเรื่อยๆ ไม่ช้าลูกจะเข้าใจและยอมรับกิจวัตรใหม่นี้ได้เป็นอย่างดี

ที่มา
todaysparent
sleeplady
dailymom