วิกฤตการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ทำให้คุณพ่อคุณแม่แทบจะทั่วโลก ต่างต้องเผชิญสถานการณ์เดียวกัน คือ ลูกออกไปโรงเรียนไม่ได้ ตัวเองก็ออกไปทำงานก็ไม่ได้ เหตุการณ์ครั้งนี้ น่าจะทำให้พ่อแม่ทั่วโลกมีความรู้สึกร่วมกันคือ เงินก็ต้องหา งานก็ต้องทำ โรคก็ต้องหวั่นใจ เรื่องลูกก็ต้องรับมือ มีใครให้มากกว่านี้อีกไหม

นิวเจอร์ซีย์, อเมริกา

แม่เกศ
น้องเจเด้น (8 ขวบ)

Q: สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง

รัฐนิวเจอร์ซี่ประกาศภาวะฉุกเฉิน มาเกือบเดือนแล้ว และประกาศให้พลเมืองอยู่บ้าน เวิร์กฟรอมโฮมรวมถึงสั่งปิด ธุรกิจ ร้านค้า ห้างสรรพสินค้า และธุรกิจที่ไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต มาสามสัปดาห์แล้ว ร้านอาหารสามารถเปิดขายแบบซื้อกลับบ้านและเดลิเวรี่เท่านั้น

ซูเปอร์มาร์เก็ตและร้านขายยาเปิดได้ แต่เจลแอลกอฮอลล์ล้างมือ กระดาษชำระ สารเคมีฆ่าเชื้อ และแผ่นเช็ดทำความสะอาดขาดตลาด และมีมาตรการจำกัดการกักตุนให้ซื้อเนื้อหรือไก่ได้ ครัวเรือนละไม่เกินสองแพ็ก

ผู้คนยังสามารถไปสวนสาธารณะได้ แต่ต้องรักษาระยะห่าง 6 ฟุต สนามเทนนิส และสนามเด็กเล่นเพิ่งถูกล็อกไม่ให้เข้าใช้ เพื่อป้องกันการติดเชื้อเมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา

Q: รัฐช่วยเหลืออะไรบ้าง

ตอนนี้รัฐบาลกลางและสภาคองเกรสผ่านร่างกฎหมาย CARE ACT และเปิดเว็บไซต์ให้คนที่ตกงานจากสถานการณ์นี้ ทำการสมัครเพื่อรับประโยชน์จากการถูกเลิกจ้าง และมี SBA Loan เป็นเงินกู้สำหรับธุรกิจขนาดเล็กที่ได้รับผลกระทบสมัครขอรับเงินกู้ หรือเงินสนับสนุน แล้วแต่กรณี

Q: เด็กๆ ได้รับผลกระทบอย่างไรบ้าง

โรงเรียนในนิวเจอร์ซีย์ปิดการเรียนการสอนมาตั้งแต่วันที่ 16 มี.ค. และทางโรงเรียนก็มีหลักสูตรการเรียนการสอนออนไลน์จากคุณครู ผ่านทาง Google Classroom และมีการจัดการประชุมผ่านทางวิดีโอ เพื่อให้เด็กๆ ได้เจอเพื่อนในห้องและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันในแต่ละสัปดาห์และยังมีการแยกเป็นกลุ่มเล็กๆ เพื่อเรียนผ่านทางวิดีโอกับคุณครูด้วย

ส่วนพ่อแม่มีหน้าที่เช็กอินกับคุณครูเพื่อยืนยันว่าเด็กๆ ทำการบ้านในแต่ละวัน พี่คิดว่าทางโรงเรียนและคุณครูทำหน้าที่ได้ดีมาก และคิดว่าเราโชคดีที่ได้อยู่ในเมืองที่เรียกว่ามีโรงเรียนที่ดีมากเมืองหนึ่งในรัฐนิวเจอร์ซีย์ เพราะไม่แน่ใจว่า โรงเรียนในเมืองอื่นๆ จะเป็นอย่างไร

Q: เด็กๆ ที่บ้านมีความเข้าใจในสถานการณ์ตอนนี้อย่างไรบ้าง

ปกติที่บ้านเราจะไม่ดูข่าวต่อหน้าลูก เพราะมีความรู้สึกว่าเราต้องกรองข่าวก่อน ตอนนี้ลูกชายมีความเข้าใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นพอสมควรและมีสุขภาพจิตใจที่ดี

“You can’t control the situation but You can control how you react to the situation.” การแสดงออกต่อสถานการณ์ของพ่อแม่มีความสำคัญมาก เพราะเด็กๆ จะสามารถรับรู้ได้ ถ้าเราแสดงอาการวิตกกังวลหรือหวาดกลัว เพราะฉะนั้นคุณพ่อคุณแม่จำเป็นต้องระมัดระวังและควบคุมการแสดงออกต่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เราจะไม่แชร์ข่าวจำนวนผู้เสียชีวิตหรือจำนวนผู้ติดเชื้อรายวันกับลูก แค่ต้องคอยย้ำเรื่องการรักษาสุขอนามัยทุกวัน การล้างมือที่ถูกวิธี การรักษาระยะห่างจากผู้อื่น (social distancing) เวลาไปสวนสาธารณะ

Q: ในช่วงที่อยู่บ้านกับลูกแบบนี้ ในแต่ละวันคุณแม่กับเด็กๆ ทำอะไรกันบ้าง  

ทุกเช้าวันจันทร์เราจะได้รับอีเมลจากทางโรงเรียนและคุณครูว่าแต่ละสัปดาห์ เด็กๆ ต้องทำอะไรบ้าง ปกติมีห้องออฟฟิศทำงานที่บ้านอยู่แล้วเพราะฉะนั้นก็จะค่อนข้างมีความเป็นส่วนตัวและแยกออกมาจากพื้นที่ส่วนรวมของบ้าน และลูกชายก็จะคุ้นเคยกับระบบนี้อยู่แล้วเพราะคุณแม่ทำงานที่ออฟฟิศที่บ้านเป็นส่วนใหญ่ และถ้าตอนไหนเรามี conference call กับลูกค้าเราก็จะบอกเขาล่วงหน้าว่าพยายามอย่าใช้เสียงดัง

ตอนนี้ลูกชายเรียนเกรดสาม เขาสามารถอ่าน instruction online จากคุณครูและสามารถทำเองได้ โดยเฉพาะวิชาคณิตศาสตร์นี่แทบจะไม่ต้องช่วยเลย แต่ก็จะมีบ้างที่ลูกเรียกคุณแม่ไปปรึกษาเวลาคิดไม่ออก เช่น วิชาการเขียน (Opinion Writing Assignment) ให้แม่ช่วยดูว่าจะเขียนคำตอบอย่างไรให้สละสลวย เช็คแกรมมาร์ เช็คคำศัพท์ คุณแม่ก็จะช่วยดูแลตรงส่วนนี้ แต่ที่เหลือก็จะพยายามให้เขาเรียนรู้เองโดยส่วนใหญ่ เราเป็นแค่ editor ที่ตรวจสอบข้อบกพร่องหลังจากที่เขาทำเสร็จแล้ว

คุณแม่จะพยายามกำหนดเวลา และมีระบบการให้รางวัล ว่าถ้าทำงานที่ทางโรงเรียนสั่งมาให้เสร็จภายในเวลาบ่ายสามโมง ทุกๆ วันจะได้รับสติ๊กเกอร์ดาว 1 ดวง ถ้าสะสมครบ 10 ดวง สามารถเคลมรางวัลเป็นการเล่นวิดีโอเกมได้ แต่ในระหว่างที่เค้าทำงานก็ต้องมีการหยุดพักในระหว่างวันด้วย เช่นตอนพักเที่ยงหรือพักทานของว่าง

คุณแม่พยายามให้มีชั่วโมงออกกำลังกายที่ต้องทำร่วมกันพ่อแม่ลูกในแต่ละวันและถ้าวันไหนอากาศดีเราก็จะออกไปปั่นจักรยานจากบ้านไปที่สวนสาธารณะได้