เคยสังเกตไหมว่าความทรงจำติดตัวเรามาจนโต ส่วนหนึ่งมักจะมาจากความประทับใจในเรื่องราวและสายสัมพันธ์อันดีระหว่างแม่กับลูกในวัยเด็ก

1. นึกถึงแม่ นึกถึงร้านเช่าหนังสือ
แม่นิดนก—พนิตชนก ดำเนินธรรม (นักเขียน)

เรานึกถึงร้านเช่าหนังสือ เป็นธุรกิจที่สมัยนี้ไม่ค่อยเห็นกันแล้ว แต่ตอนเราเด็กๆ มันคึกคักมาก แม่เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก โดยเฉพาะนวนิยาย แม่อ่านเยอะและอ่านเร็ว นิยายความยาวสองเล่ม แม่ใช้เวลาสองสามวันก็อ่านจบแล้ว ซึ่งดีมาก เพราะจะได้ไม่เปลืองค่าเช่า (ฮา)

เราจะตามแม่เข้าร้านเช่าหนังสือด้วย ตอนเด็กหน่อยเราจะเช่าการ์ตูนอ่าน โดราเอมอน ชินจัง ฮาโตริ อะไรพวกนี้ พอโตหน่อยก็จะเริ่มเช่าพวกวรรณกรรมเยาวชน แล้วก็ขยับมาเป็นนิยาย

มีครั้งนึง เราฝากแม่เช่านิยายที่ตอนนั้นมีฉายเป็นละครอยู่ จำชื่อไม่ได้แล้ว สมมติว่าชื่อ เล่ห์สเน่หา ก็แล้วกัน เย็นนั้นแม่ก็เอานิยายชื่อเล่ห์สเน่หามาให้ เราเห็นหน้าปกก็งงๆ หน่อย เพราะเป็นหญิงชายฝรั่งอยู่บนปก อืม เขาดีไซน์แปลกจัง จนพอเปิดอ่านไปได้หน่อยนึง ก็พบว่านี่มันไม่ใช่เล่ห์สเน่หาที่เป็นละคร แต่มันเป็นนิยายอีโรติก มีฉากวาบหวามจริงจังเลย ก็เลยอ่านต่อจนจบ แล้วไม่บอกแม่ว่าเช่ามาผิด (ฮา)

เราเห็นแม่อ่านหนังสือตลอดเวลา ตั้งแต่เราเป็นเด็ก เราเลยอยากทำแบบแม่บ้าง เลยทำให้เราชอบอ่านหนังสือ แต่อ่านไม่เก่งเท่าแม่ อ่านไม่อึดเท่าแม่ แต่เราก็ได้เข้าใจจริงๆ ว่า ถ้าอยากให้ลูกเป็นยังไง แม่ก็แค่เป็นแบบนั้น เพราะลูกเขาเฝ้ามองพ่อแม่อยู่เสมอ เขาคอยมองชีวิตพ่อแม่ด้วยความอยากรู้ และเขาก็จะค่อยๆ ซึมเอาวิถีชีวิตแบบนั้นไป ถ้าเราอยากให้ลูกชอบอ่านหนังสือ เราไม่ต้องสอน เราก็แค่อ่าน

2. นึกถึงแม่ นึกถึงอาหาร
แม่อาย—ชฎาภรณ์ ฐานะศิริพงศ์ (เจ้าของเพจ Rocky Journey)

ถ้านึกถึงแม่ก็นึกถึงอาหาร แม่อายเป็นคนชอบทำอาหาร อายเลยเติบโตมากับอาหารที่แม่คัดเลือกวัตถุดิบอย่างดีและสรรหาวิธีการทำทำนู่นทำนี้ให้กิน และแม่ไม่เคยเหนื่อยที่จะทำอาหารให้อายเลย ตั้งแต่เกิดมา จนกลายเป็นแม่เองอย่างทุกวันนี้ แม่อายก็ยังเตรียมอาหารไว้ให้เหมือนเดิมเหมือนเป็นหน้าที่ที่เขามีความสุขที่จะทำ แม่เป็นเหมือนแรงบันดาลใจให้อายว่าถ้าอายทำอะไรให้ลูกได้อายก็จะทำ ให้เขาเห็น จดจำไปเรื่อยๆ ว่าแม่ทำอะไรให้เขาบ้าง

3. นึกถึงแม่ นึกถึงนาฬิกาปลุก
คุณเบิร์ด—นายธีรพงศ์ วิศวนาวิน (ครีเอทีฟรายการพุธทอล์คพุธโทร)

เห็นคุณแม่แล้วจะนึกถึง นาฬิกาปลุก เพราะแม่เป็นคนเดียวที่ปลุกเราในทุกเช้าตั้งแต่จำความได้ และพอเราโตขึ้น แม่ยังคงเหมือนนาฬิกาที่คอยปลุก คอยเตือนให้เรามีสติในการใช้ชีวิตในทุกวัน

4. นึกถึงแม่ นึกถึงโอชิน
หมอแพม—พญ.ปุษยบรรพ์ สุวรรณคีรี (กุมารแพทย์โรคระบบหายใจและเจ้าของเพจ Dr.Pam book club หมอแพมชวนอ่าน)

หมอนึกถึงโอชิน มันเป็นละครญี่ปุ่นชื่อ สงครามชีวิตโอชิน ตัวละครโอชินเป็นตัวละครผู้หญิงที่เด็ดเดี่ยว สู้ชีวิต และแม่ของคุณหมอเป็นเหมือนโอชินเลย เพราะว่าพ่อเสียชีวิตตั้งแต่หมออายุ 8 ขวบ ทำให้แม่กลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม่หมอเลี้ยงหมอกับพี่ชายคนเดียวตลอด และสามารถเลี้ยงลูกทั้งสองคนได้เป็นอย่างดี

5. นึกถึงแม่ นึกถึงการเล่น การหยอกล้อกัน
พ่อบอล—นายภานุวัฒน์ มานะศรี (คุณพ่อ Grabfood ที่พาลูกชายวัย 6 เดือนไปส่งอาหารด้วยเสมอ)

พอคิดถึงแม่จะคิดถึงช่วงเวลาที่เล่นหยอกล้อกัน เล่นสนุกเฮฮากัน ตอนเด็กๆ แม่ชอบให้ผมมีเสียงหัวเราะ ทำให้ผมยิ้มได้ ตั้งแต่เล็กจนโตก็ยังเล่นหยอกล้อกัน ช่วงนี้ผมไม่ได้อยู่กับแม่แล้ว แต่ถ้าเจอแม่ก็จะหยอกล้อ และเล่นกันสนุกๆ เหมือนที่ผ่านมา

สัมภาษณ์วันที่ 8-9 กุมภาพันธ์ 2562