ในตอนนี้ เราชวนทุกคนมาคิดและสงสัยเกี่ยวกับ ‘อิสรภาพในช่วงเวลา’ เราเพิ่งมีโอกาสได้พูดคุยแลกเปลี่ยนในวงของผู้ใหญ่ที่ทำงานกับเด็กๆ ว่าด้วยเรื่องช่วงเวลาอิสระ มีคุณค่ามหาศาลกับเด็กๆ อย่างไรบ้าง
ยังคงอยู่กับหัวข้อที่ว่า การเรียนรู้ที่หน้าตาเหมือนการเล่นสนุกนั้นเป็นอย่างไร แล้วโรงเรียน (หรือพื้นที่เรียนรู้ในรูปแบบอื่นๆ) ที่เห็นคุณค่าของการเล่นสนุก หน้าตาเป็นแบบไหน และมีอยู่จริงหรือเปล่า
การเล่นนับเป็นหนึ่งในกระบวนการการเรียนรู้ที่สำคัญสำหรับเด็ก ไม่ว่าจะเป็นการเล่นของเล่น เล่นหยอกล้อกับคุณพ่อคุณแม่ หรือแม้แต่การเล่นกับตัวเองเพื่อสำรวจ ทดลอง และฝึกฝนการใช้ร่างกาย และกล้ามเนื้อที่สำคัญต่างๆ
การเล่นไม่ทำร้ายใคร ไม่ตัดสินคุณค่าในตัวใคร ไม่มีใครมาจัดอันดับในโลกของการเล่น ทุกคนเล่นเป็น ทุกคนเล่นได้ ทุกคนสนุกในรูปแบบหรือหนทางการเล่นของตัวเองได้ การเล่นเลยดีต่อหัวใจ ดีต่อตัวตนของเด็กๆ อย่างนี้