จากงานวิจัยโครงการพัฒนาเครือข่ายการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้าสุขภาวะเด็กปฐมวัยพบว่าสาเหตุของพัฒนาการทางภาษาล่าช้าเกิดจากการใช้จอตั้งแต่อายุยังน้อยและขาดการเรียนรู้ภาษาจากพ่อแม่
ถึงแม้เด็กไม่ได้ตั้งใจดู แต่พ่อแม่เปิดหน้าจอทิ้งไว้ ซึ่งในกรณีนี้ขอยกตัวอย่างเป็นโทรทัศน์เป็นเวลา 1 ชั่วโมงพ่อแม่พูดคุยกับลูกลดลง 500 – 1,000 คำ
หากเปิดจอทิ้งไว้ทั้งวันลูกขาดโอกาสเรียนรู้คำศัพท์ไปหลายพันคำหลายหมื่นคำ และถ้าลูกยังมีพฤติกรรมแบบนี้เป็นปี ลูกขาดโอกาสเรียนรู้คำศัพท์เป็นล้านคำ
นอกจากนี้เซลล์ประสาทของเด็กที่เชื่อมโยงต่อเป็นโครงข่ายต้องการพูดคุยกับพ่อแม่ แต่เมื่อลูกอยู่หน้าจอเท่ากับอยู่เฉยๆ และเด็กไม่ได้รับประสบการณ์การคุยกับพ่อแม่ โอกาสที่โครงข่ายเหล่านี้จะเชื่อมต่อกันก็จะทำงานไม่มีประสิทธิภาพพอ ทำให้เด็กมีพัฒนาทางภาษาล่าช้า
COMMENTS ARE OFF THIS POST