หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับชื่อครูอ๊อดและบ้านนกขมิ้นจากโครงการรับบริจาคของมือสองสารพัดชนิดเพื่อนำมาใช้ประโยชน์และสมทบเป็นทุนการศึกษาให้กับเด็กๆ ด้อยโอกาสที่มีครูอ๊อดเป็นเสมือน ‘พ่อ’ ของพวกเขา จากเด็กที่เคยเร่ร่อนข้างถนน ครูอ๊อดไม่มองข้ามพวกเขาและให้โอกาสเข้ามาเป็นสมาชิกครอบครัวขนาดใหญ่ในบ้านนกขมิ้น มีอาหารกินสามมื้อ มีที่หลับนอนให้ความอบอุ่น และได้เรียนหนังสือจนจบมหาวิทยาลัย
รายการมาสเตอร์เชฟจูเนียร์ไทยแลนด์เพิ่งจบซีซั่นที่สองไปได้ไม่นาน ในฐานะแฟนรายการที่เฝ้าดูอาหาร เอ๊ย! เฝ้าดูพัฒนาการของเด็กๆ มาตลอด ก็อดไม่ได้ที่จะติดต่อขอคิวน้องๆ ที่โดดเด่นน่าสนใจพร้อมคุณพ่อคุณแม่มาพูดคุยเรื่องครอบครัวและการเลี้ยงดูที่มีส่วนสำคัญในการผลักดันให้เด็กคนหนึ่งแสดงศักยภาพของตัวเองได้เต็มที่
ประสบการณ์ ความคิด และมุมมองของคุณแม่เด็กลูกครึ่งไทย-เยอรมันที่โตไกลบ้าน และในโพสต์นั้นเองเป็นจุดเริ่มต้นให้คนได้รู้จักกับเพจเล็กๆ ที่ชื่อ เรื่องเล่าจากหย่งศรี ของคุณหย่ง—โสภาพร ควร์ซ อดีตนักข่าวสายต่างประเทศ นักแปล ล่าม และคุณแม่ของน้อง เอมม่า-อันนา สองเด็กหญิงลูกครึ่งที่แม้จะเติบโตอยู่ที่อีกซีกโลก
ปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้นระหว่างเด็กกับเด็กด้วยกัน เป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่อย่างเราต้องหันกลับมาพิจารณาให้ดีว่า หนึ่งในต้นเหตุของปัญหา ดังกล่าวกำลังวนกลับมาสู่เรื่องราวของการกลั่นแกล้ง หรือการบูลลี่ที่เกิดขึ้นทั่วทุกแห่งในสังคม ไม่ว่าจะภายในโรงเรียนหรือโลกออนไลน์ แต่ทั้งหมดล้วนแต่สร้างความเจ็บปวดให้แก่ผู้ถูกกระทำนับครั้งไม่ถ้วน
คุยกับ น้องญา—ปราชญา ศิริ์มหาอาริยะโพธิ์ญา เด็กสาววัย 14 ปี ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังและเป้าหมายอันแน่วแน่ที่จะเสนอแนะแนวทางช่วยเหลือปัญหาด้านสุขภาพจิตของเด็ก โดยหวังที่จะให้สังคมได้เข้าใจว่าโรคทางจิตเวชไม่ใช่ปัญหาที่เกิดขึ้นกับผู้ใหญ่เท่านั้น
เพื่อพูดคุยถึงสาเหตุที่ทำให้อัตราการผ่าตัดคลอดของคนไทยสูงขึ้นและมีแนวโน้มว่าจะสูงขึ้นเรื่อยๆ M.O.M จึงขอนำความสงสัยนี้ไปปรึกษานายแพทย์โอฬาริก มุสิกวงศ์—สูตินรีแพทย์ ประจำโรงพยาบาลเจ้าพระยาอภัยภูเบศรและประธานอนุกรรมการการศึกษา ราชวิทยาลัยสูตินรีแพทย์แห่งประเทศไทย นายแพทย์ผู้ประกาศจุดยืนไม่สนับสนุนให้คุณแม่เลือกใช้วิธีผ่าตัดคลอดโดยไม่มีข้อบ่งชี้ทางการแพทย์
ต้อนรับเดือนแห่งวันพ่อ เรามีโอกาสพูดคุยกับ คุณพ่อฟาง—ณัฐพงศ์ หน่อชูเวช ที่แม้จะไม่ได้อยู่ร่วมกับภรรยา แต่ก็ยังคงความเป็นครอบครัว Co-Parenting แบ่งหน้าที่และช่วยกันดูแล น้องพริม—ลูกสาววัย 5 ขวบ ร่วมกับคุณแม่ของน้องเช่นเดิม
พูดคุยกับ น้ำหวาน—ณิชา พีชวณิชย์ ผู้แต่งนิทานทั้งสองเล่มของสำนักพิมพ์ Make a wit และในฐานะนักเขียนผู้มีความสุขกับการแต่งนิทานและคลุกคลีอยู่ในวงการหนังสือเด็กมาหลายปี เธอจะมาเล่าให้เราฟังว่าหนังสือเด็กที่เหมือนจะไม่มีอะไรมาก แท้จริงแล้วมีอะไรมากกว่าที่เราคิด
น้องลิลลี่ หรือ เด็กหญิงระริน สถิตธนาสาร คือเด็กผู้หญิงที่มีใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มตลอดเวลา ถ้าไม่รู้มาก่อนเราอาจนึกไม่ถึงว่า เด็กผู้หญิงวัย 12 ปีคนนี้คือคนที่กำลังปลุกปั้นโครงการต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อโลกที่เธอจะต้องอยู่ต่อไปในอนาคต และแน่นอนว่าการสร้างเด็กคนหนึ่งให้เติบโตอย่างมีคุณภาพ เราย่อมมองย้อนไปถึงการปลูกฝังและเลี้ยงดูของครอบครัว
เพื่อให้เข้าใจโลกของนิทานและหนังสือเด็กมากขึ้น เราเลยมาคุยกับคนทำหนังสือเด็กอย่าง เกื้อกมล นิยม—บรรณาธิการสำนักพิมพ์สานอักษร นักเขียนนิทาน นักขายหนังสือ และครูอักษรในเพจของสำนักพิมพ์ ที่มักจะเขียนเรื่องราวสนุกๆ ว่าด้วยการอ่านหนังสือให้เราได้อ่านอยู่เสมอๆ
- 1
- 2
- 3
…
- 7
- Next Page →