เมื่อลูกโตพอที่จะมีเพื่อนนอกบ้าน และเริ่มมีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้ คุณพ่อคุณแม่คงรู้สึกสบายใจ และคลายกังวล เมื่อต้องปล่อยให้ลูกออกไปใช้ชีวิตในสังคมที่นอกเหนือจากครอบครัว เพราะการมีเพื่อนจะทำให้ลูกไม่รู้สึกโดดเดี่ยว และมีคนที่พร้อมจะให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ นิทานที่เราจะนำมาแนะนำวันนี้ เป็นซีรีส์ที่พูดถึงเรื่องราวและมิตรภาพดีๆ ระหว่างเด็กชายหนึ่งคนและเพนกวินหนึ่งตัว ที่จะทำให้เด็กๆ เข้าใจว่าการมีเพื่อนซี้ดีๆ นี่มันเป็นเรื่องที่ดีมากแค่ไหน 1. นิทานเรื่อง..
หากพูดถึงคำว่า ความคิด โอกาส และปัญหา สำหรับคุณพ่อคุณแม่และผู้ใหญ่ทั่วไปคงจะรู้สึกคุ้นเคย แต่สำหรับเด็กๆ สิ่งที่เป็นนามธรรม ไม่มีตัวตน ไม่มีรูปร่างหน้าตา และจับต้องไม่ได้นั้น เป็นเรื่องเข้าใจยากสำหรับพวกเขาเสมอ
เด็กบางคนอาจไม่อยากไปโรงเรียนเพราะไม่สามารถปรับตัวเข้ากับเพื่อนและสังคมใหม่ได้ บางคนรู้สึกไม่มีเพื่อน เพื่อนไม่รัก และคุณครูก็ไม่ได้เอาใจใส่เท่าที่ควร หากปล่อยให้ลูกรับมือกับปัญหาเหล่านี้ตามลำพัง ลูกอาจจะกลายเป็นเด็กต่อต้านการไปโรงเรียนไปตลอดก็เป็นได้
ส่งท้าย pride month กันด้วยการแนะนำหนังสือนิทาน ที่พูดถึงการยอมรับความหลากหลาย ซึ่งเป็นสิ่งที่สังคมปัจจุบันให้ความสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างหลากหลายทางเชื้อชาติ ศาสนา ความเชื่อ หรือเพศสภาพ
พ่อแม่หลายท่านรู้สึกใจหาย เมื่อถึงเวลาที่ลูกต้องเริ่มออกไปทำกิจกรรมต่างๆ นอกบ้าน การไปโรงเรียนเพียงครึ่งวันสามารถสร้างความกังวลใจให้พ่อแม่ได้มากมาย เช่น ลูกอยู่ลำพังได้ไหม ลูกอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้หรือเปล่า ฯลฯ การอ่านนิทานที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับสังคมภายนอก และ ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน เป็นอีกวิธีหนึ่งในการเตรียมความพร้อมให้ลูกได้
จากเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ที่เราแทบไม่เคยสังเกตและจดจำ แต่ชินสุเกะกลับนำมาเล่าในนิทานได้อย่างเป็นธรรมชาติ เรียบง่าย แต่อัดแน่นไปด้วยอารมณ์ขัน และความมีเสน่ห์เฉพาะตัว จนเรารู้สึกว่านิทานของเขาช่างช่วยชุบชูจิตใจจนรู้สึกชื่นบานได้เลยทีเดียว
ปฏิเสธไม่ได้ว่ารูปลักษณ์ คือสิ่งที่เรามักใช้กำหนดความคิดที่มีต่อผู้อื่น เมื่อเห็น สีดำ คมเขี้ยว จมูกแหลมๆ หรือ ขนาดตัวที่ใหญ่ยักษ์ ฯลฯ เราก็ผูกโยงสิ่งที่เห็นกับอุปนิสัยร้ายๆ ทันที แต่ในโลกความจริง เราไม่สามารถตัดสินคนใคร จากเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอก ดั่งสำนวน “Don’t judge a book by its cover”
ยังคงอยากชวนคุยต่อเรื่อง ‘อิสรภาพในช่วงเวลา’ จากตอนที่แล้วที่เล่าว่า ความเป็นเจ้าของเวลาในชีวิตตัวเอง เป็นหัวใจสำคัญของเรื่องนี้ ‘ความง่วน’ จึงเป็นอีกเรื่องที่เราอยากแตะไปให้ถึง เพราะในช่วงเวลาหนึ่ง ที่เด็กๆ ได้เล่น เรามองว่า เด็กๆ ควรมีโอกาสได้สัมผัสพลังงานแห่งความง่วนในช่วงเวลาเล่นสนุกของตัวเองบ้าง
ในตอนนี้ เราชวนทุกคนมาคิดและสงสัยเกี่ยวกับ ‘อิสรภาพในช่วงเวลา’ เราเพิ่งมีโอกาสได้พูดคุยแลกเปลี่ยนในวงของผู้ใหญ่ที่ทำงานกับเด็กๆ ว่าด้วยเรื่องช่วงเวลาอิสระ มีคุณค่ามหาศาลกับเด็กๆ อย่างไรบ้าง
น่าจะมาถึงตอนสุดท้าย ของหัวข้อ ‘การเรียนรู้ที่หน้าตาเหมือนการเล่นสนุก’ เพราะว่าพอยิ่งเขียนถึง ยิ่งคุยถึง ก็ยิ่งสนุก จนไม่ยอมจบสักที ไม่ยอมเปลี่ยน แต่ยังไงวันนี้ก็ตั้งใจไว้ว่าจะขอพูดถึงคลับ (club) เป็นการปิดท้ายเรื่องนี้
- 1
- 2
- 3
…
- 5
- Next Page →