การแพ้อาหารเป็นสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้กับเด็กทุกเพศทุกวัย และยากที่จะรักษาอาการดังกล่าวได้โดยตรง ทำได้เพียงหลีกเลี่ยงอาหารให้ไกลตัวมากที่สุด  แต่ลองนึกภาพดูสิคะเด็กที่มีอาการแพ้อาหารชนิดหนึ่ง พ่อแม่รวมถึงตัวเขาเองอาจพยายามช่วยพากันหลีกเลี่ยงอยู่บ่อยๆ จนเด็กเริ่มกังวลว่าอาการภูมิแพ้ของตัวเองจะมา บางครั้งถึงขั้นไม่ยอมเล่นกับคนอื่นเพราะเห็นคนอื่นกินอาหารที่ตัวเองแพ้  หมกหมุ่นอยู่แต่กับการล้างมือเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอาหารที่แพ้ติดอยู่ที่มือ หรือกังวลว่าอาการปวดท้องที่เป็นอยู่มาจากสิ่งที่แพ้แม้จะไม่ได้กิน แน่นอนว่าอาการเหล่านี้เป็นสิ่งไม่ดีแน่ๆ ความวิตกกังวลที่มากเกินไป อาจก่ออันตรายด้านจิตใจของเด็ก เพราะพวกเขาจะเอาแต่พะวง มีแต่ความคิดเชิงลบ และมองว่าโลกใบนี้นั้นเป็นสถานที่อันตราย..