ความไร้เดียงสาและสดใสของเด็กนั้นแสนน่ารักและมีเสน่ห์จนทำให้หัวใจของผู้ใหญ่อย่างเราพองโตได้ แต่ในขณะเดียวกัน ความน่ารักและไร้เดียงสานั้น ก็สามารถดึงดูดคนอันตรายบางกลุ่ม หรือคนที่เป็น โรคใคร่เด็ก ให้เข้ามาได้เช่นกัน

​โรคใคร่เด็ก หรือ Pedophilia คืออาการทางจิตประเภทหนึ่ง ที่ทำให้ผู้ป่วยมีอารมณ์หรือความต้องการทางเพศกับเด็กที่อายุยังไม่ถึงวัยเจริญพันธุ์ หรืออายุต่ำกว่า 13 ปี โดยทางการแพทย์ได้ระบุไว้ว่าผู้เป็นโรคใคร่เด็ก จะต้องมีอายุตั้งแต่ 16 ปีขึ้นไป และมีอายุห่างจากเด็กอย่างน้อย 5 ปี ซึ่งคนเหล่านี้มักจะมีอาการที่แสดงออกว่าชอบและอยากให้เด็กเป็นของตัวเอง จนสามารถนำไปสู่การทารุณกรรมทางเพศกับเด็กได้

สาเหตุของ โรคใคร่เด็ก นั้นยังไม่สามารถระบุแน่ชัด แต่มีงานวิจัยที่บ่งชี้ว่า โรคใคร่เด็ก อาจเกิดจากการส่งต่อทางพันธุกรรม หรือความผิดปกติของสารเคมีในร่างกาย โดยมีงานวิจัยจาก Acta Psychiatrica Scandinavica เผยว่า การมีระดับฮอร์โมนเพศชายหรือเทสโทสเตอโรนที่สูงนั้นอาจส่งผลต่อสมอง ซึ่งทำให้บุคคลนั้นมีอาการดังกล่าวได้ อีกหนึ่งสาเหตุที่เป็นไปได้คือการที่ผู้ป่วยประวัติถูกล่วงละเมิดทางเพศในวัยเด็ก ซึ่งทำให้เกิดปมในใจและนำไปสู่การเลียนแบบพฤติกรรมในที่สุด

วิธีป้องกันลูกจากอันตรายของคนที่เป็นโรคใคร่เด็ก

1. สอนลูกเกี่ยวกับร่างกายและสิทธิ์ของตัวเอง

ผู้ที่มีอาการใคร่เด็กมักจะก่อเหตุร้ายกับเด็กเล็ก หรือเด็กที่ไม่สามารถปฏิเสธและปกป้องตัวเองได้ ดังนั้น การสอนให้ลูกเรียนรู้เกี่ยวกับร่างกายและและความปลอดภัยทางร่างกายของตัวเองจึงเป็นเรื่องที่สำคัญ คุณพ่อคุณแม่จึงควรสอนลูกให้เข้าใจเกี่ยวกับพื้นที่สงวนในร่างกาย ได้แก่ บริเวณอวัยวะเพศ หน้าอก พื้นที่ใต้ร่มผ้า รวมไปถึงริมฝีปาก ที่ไม่ให้ใครมาแตะต้อง และถ้ามีใครพยายามเข้ามารุกล้ำหรือสัมผัสบริเวณดังกล่าวให้รีบวิ่งหนีมาบอกคุณพ่อคุณแม่หรือคุณครูทันที

และอีกหนึ่งสิ่งที่ลูกต้องรู้ก็คือลูกมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธการถูกเนื้อต้องตัวทุกรูปแบบ เมื่อลูกรู้สึกไม่สบายใจ แม้จะเป็นเพียงการสัมผัสแขนหรือร่างกายทั่วไปก็ตาม

2. ใช้เวลากับลูกให้มากๆ

คนที่มีอาการใคร่เด็กมักจะให้ความสนใจเด็กที่อยู่คนเดียว ไม่มีคุณพ่อคุณแม่หรือผู้ใหญ่คอยประกบใกล้ชิด ดังนั้น ถ้าคุณพ่อคุณแม่ใช้เวลากับลูกและคอยอยู่ใกล้ลูกเสมอ ก็จะลดความเสี่ยงที่จะเกิดเหตุไม่ดีจากคนใคร่เด็กลงได้

3. หมั่นระวังคนใกล้ตัว

จากข้อมูลสถิติของกระทรวงยุติธรรมประเทศสหรัฐอเมริกา เผยว่า โดยเฉลี่ยแล้วจะมีการคุกคามเด็กเกิดขึ้นในพื้นที่ทุก 2.5 กิโลเมตร ซึ่งแสดงให้เห็นว่าปัญหาการคุกคามเด็ก สามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่ ไม่ว่าเราจึงหมั่นสังเกตคนใกล้ตัวอยู่เสมอเพื่อความปลอดภัยของลูก และหากพบเจอคนที่มีพฤติกรรมต้องสงสัย เช่น ให้ความสนใจเด็กมากผิดปกติ พยายามชักชวนเด็กให้ไปไหนมาไหนด้วยตามลำพัง คุณพ่อคุณแม่ต้องบอกให้ลูกรู้ตัว ไม่เข้าใกล้ และไม่เปิดโอกาสให้ลูกได้ใกล้ชิดกับบุคคลนั้นเป็นอันขาด

4. จงเชื่อมั่นใจในคำพูดของลูก และคอยให้กำลังใจเขา

เมื่อลูกแสดงออกหรือบอกคุณพ่อคุณแม่ว่าถูกคุกคามหรือล่วงละเมิด สิ่งแรกที่ควรทำก็คือตั้งใจฟังและเชื่อในสิ่งที่ลูกบอกโดยไม่ต้องสงสัย

จากสถิติโดย NSW Child Protection Council เผยว่า 98% ของเด็กที่บอกว่าโดนล่วงละเมิดทางเพศนั้น จะถูกพิสูจน์ได้ว่าเป็นเรื่องจริง ดังนั้น หากคุณพ่อคุณแม่หรือผู้ใหญ่แสดงออกว่าไม่เชื่อในสิ่งที่ลูกพูดหรือคิดว่าลูกโกหก ย่อมเท่ากับการซ้ำเติมให้ลูกต้องเก็บซ่อนความเจ็บปวดไว้ในใจ และไม่กล้าพูดความจริงกับใครอีก

สิ่งสำคัญต่อมาก็คือ คุณพ่อคุณแม่ต้องไม่ต่อว่าหรือซ้ำเติมว่าเป็นความผิดพลาดของลูก แต่ต้องโอบกอดและให้กำลังใจลูกก่อน จากนั้นค่อยขอคำปรึกษาจากนักจิตวิทยาเด็ก เพื่อหาวิธีรับมือที่เหมาะและดีที่สุดสำหรับลูกต่อไป

อ้างอิง
justicechannel.org
Psychology Today
Psych Central
Educate2Empower Publishing
All Pro Dad
kapook.com