พ.ญ.โชษิตา ภาวสุทธิไพศิฐ รองผู้อำนวยการสถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์ กรมสุขภาพจิต กล่าวว่า สถานการณ์โควิด-19 ทำให้เด็กต้องใช้ชีวิตอยู่บ้านนานกว่าปกติ ทำให้หลายครอบครัวต้องเจอปัญหาเด็กติดจอ เพราะผู้ปกครองไม่มีเวลาเลี้ยงดูใกล้ชิด เนื่องจากมีงานต้องรับผิดชอบตามหน้าที่ และพบว่าบางครอบครัวไม่มีความรู้เรื่องการเลี้ยงลูกเชิงบวก จนทำให้เด็กมีพฤติกรรมติดจอและรับสื่อไม่เหมาะสมตามวัย ส่งผลกระทบต่อร่างกาย พัฒนาการ อารมณ์ มีพฤติกรรมเลียนแบบ และได้รับผลกระทบทางจิตใจ

“การรับสื่อผ่านโทรทัศน์เป็นอีกช่องทางที่ผู้ปกครองต้องไม่ละเลยในการดูแลเด็ก เนื่องจากละครหรือซีรีส์บางเรื่อง มีฉากเนื้อหารุนแรง ฆาตกรรม ร่วมเพศ อาจทำให้เด็กที่อายุต่ำกว่า 10 ปี แยกแยะโลกแห่งความจริงกับเรื่องแต่งไม่ได้”

“ซึ่งผู้ปกครองต้องรู้วิธีพูดคุย สื่อสารกับเด็กให้ถูกต้อง เพื่อป้องกันไม่ให้เด็กซึมซับสิ่งที่เห็นจนมีพฤติกรรมเลียนแบบหรือฝังใจกับสิ่งที่ดูจนเกิดเป็นความกลัว ส่วนวัยรุ่นอาจเป็นช่วงวัยที่ห้ามพฤติกรรมเหล่านี้ยาก เพราะเป็นช่วงวัยที่ต้องการทดลอง อยากรู้ อยากเห็นสิ่งใหม่ๆ ตามกระแสสังคม”

“ผู้ปกครองอาจต้องใช้วิธีนำฉากต่างๆ ในละครหรือซีรีส์ที่เด็กรับชมมาพูดคุยมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นร่วมกัน เพื่อให้เด็กแยกโลกความจริงกับโลกเสมือนจริงได้ที่แต่งขึ้นให้ได้ เช่น การดึงฉากด้านมืดของมนุษย์ในฉากต่างๆ มาคุยกับเด็กว่ามีผลกระทบอะไรกับสังคม และหากไปทำพฤติกรรมเลียนแบบเด็กจะต้องเจอปัญหาอะไรตามมา”

ที่มา
matichon