งานวิจัยชิ้นนี้มาจากมหาวิทยาลัยซีหนาน ที่ตั้งอยู่ในเมืองฉงชิ่ง ประเทศจีน ทำการศึกษาอาสาสมัครที่อยู่ในวัยนักศึกษาทั้งหมด 250 คน แบ่งออกเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกเป็นลูกคนเดียวร้อยละ 50 และอีกร้อยละ 50 เป็นเด็กที่มีพี่น้อง ในหัวข้อเรื่องความคิดสร้างสรรค์ ความสามารถในการเข้าสังคม และบุคลิกภาพ ด้วยวิธีการสแกนสมองและตอบคำถาม
จากการสแกนสมองพบว่าเด็กที่เป็นลูกคนเดียว มีส่วนที่เป็นสีเทาอยู่ในสมองส่วนข้างมากกว่าเด็กที่เกิดมามีพี่น้อง ซึ่งส่วนนี้จะมีความเชื่อมโยงเกี่ยวกับเรื่องของจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ แต่ในส่วนของคอร์เทกซ์ กลีบหน้าผากส่วนหน้า กลับมีส่วนสีเทาน้อยกว่า และสมองส่วนนี้ทำหน้าที่ในเรื่องของการทำความเข้าใจกับตนเอง และการปฏิบัติต่อผู้อื่น
ผลงานวิจัยจึงสรุปได้ว่า เด็กที่เป็นลูกคนเดียวจะมีความคิดสร้างสรรค์ดีกว่า แต่มีลักษณะทางบุคลิกภาพที่น่าพอใจน้อยกว่า หรือมีความเห็นแก่ตัว และเข้าสังคมได้ยากกว่า
COMMENTS ARE OFF THIS POST