จากผู้เขียน:

โลกยุคปัจจุบันมีเทคโนโลยีและสิ่งอำนวยความสะดวกเกิดขึ้นมากมาย หนึ่งในนั้นก็คือโทรศัพท์มือถือ หรือสมาร์ตโฟน ซึ่งนับวันยิ่งก้าวเข้ามาเป็นปัจจัยที่ห้า หรืออวัยวะที่ 33 ของเราทุกคน ไม่ว่าจะติดต่องาน ซื้อของ ทำธุรกรรมทางการเงิน หรือแม้แต่หาความรู้ ความบันเทิง สมาร์ตโฟนก็คือสิ่งที่ตอบโจทย์ผู้คนยุคนี้มากที่สุด สมาร์ตโฟนเปรียบเสมือนประตูวิเศษที่ซ่อนโลกออนไลน์แสนมหัศจจรย์เอาไว้ข้างใน และเมื่อเราก้าวเข้าไป ทุกอย่างที่ได้มาจากโลกใบนั้น ต้องแลกกับสิ่งที่มีค่าที่สุดก็คือ ‘เวลา’ ของเรานั่นเอง

เรากำลังตกหลุมพรางของเทคโนโลยีอยู่หรือไม่ เรากำลังสูญเสียปฏิสัมพันธ์กับคนที่เรารักไป เราเริ่มไม่โฟกัสที่โลกความเป็นจริง แต่กลับตั้งน่าตั้งตาสร้างและใช้เวลาอยู่ในโลกเสมือน นี่คืออันตรายที่น่ากลัวที่สุด…

1.

ฉันเหนื่อยกับการทำงานมากช่วงนี้ อะไรๆ ก็ยุ่งจนหัวหมุน แต่ก็ยังดีที่ลูกชายตัวน้อยของฉันเป็นเด็กเลี้ยงง่าย และไม่ค่อยงอแง

2.

แต่แล้วเช้าวันหนึ่ง ลูกของฉันก็เปลี่ยนไป เหมือนลูกพยายามจะสื่อสารกับฉัน แต่ฉันไม่เข้าใจ แล้วลูกก็กลายเป็นเด็กดื้อไม่น่ารัก

3.

ฉันเหนื่อยมาก เพราะหลังจากการทำงานอันแสนหนักหน่วง ฉันก็ต้องกลับมารับมือกับลูกที่ไม่น่ารักอย่างเคย อะไรทำให้ลูกเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

4.

จู่ๆ ลูกก็กลายเป็นตัวอะไรไม่รู้… สัตว์ประหลาด?

5.
ฉันพยายามทำทุกอย่างให้เจ้าสัตว์ประหลาดพอใจ ฉันให้ทุกสิ่งที่ฉันมี ไม่ว่าจะเป็น ขนม ของเล่น หรือเงิน แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ผู้คนในโซเซียลฯ ก็ช่วยอะไรฉันไม่ได้

6.

จนกระทั่งสัตว์ประหลาดตัวนั้นเข้ามาแย่งโทรศัพท์จากมือของฉัน และทำท่าว่าจะกินมันเข้าไป ฉันจึงปรี่เข้าไปห้าม เพราะโทรศัพท์สำคัญกับฉันมาก ทั้งเบอร์ติดต่อลูกค้า ไลน์ที่คุยงานค้างเอาไว้ ไหนจะตารางงานที่จดลงไว้ในโน้ตอีก ยังไม่รวมเฟซบุ๊ก อินสตาแกรม แล้วทวิตเตอร์อีกล่ะ… ชีวิตของฉันทั้งหมดอยู่ในโทรศัพท์เครื่องนั้น ฉันคว้าตัวเจ้าสัตว์ประหลาดไว้ และกอดรัดมันจนแน่น

7.

ในที่ขณะที่ยื้อยุดกันอยู่นั้น โทรศัพท์ก็หลุดมือกระเด็นตกลงกระแทกกับพื้นอย่างแรง ฉันรู้สึกโมโหมาก แต่แล้ว… กลับต้องประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทันทีที่มือถือตกแตกสัตว์ประหลาดตัวนั้นก็หายไป

8.

ในอ้อมแขน ลูกพลิกตัวกอดฉัน ฉันจึงตระหนักได้ทันทีว่า หากจะมีใครต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็คงต้องเป็นตัวฉันเอง สิ่งที่ลูกขอมาตลอดแต่ฉันไม่เคยมีให้เลยก็คือเวลาและความสนใจ เท่านั้นเอง