เมื่อภาพการคุกคามทางเพศ ใช้กำลังขืนใจ และรุนแรงถึงขั้นข่มขืนยังคงวนเวียนและถูกผลิตซ้ำอยู่ในสื่อต่างๆ โดยเฉพาะสื่อที่เข้าถึงได้ง่ายอย่างละครโทรทัศน์
เป็นเรื่องที่อาจจะเลี่ยงได้ยาก ถ้าหากวันดีคืนดี นั่งดูโทรทัศน์ด้วยกันอยู่แล้ว ละครที่คุณพ่อคุณแม่เปิดไว้ มีภาพการใช้กำลังเพื่อคุกคามทางเพศเกิดขึ้น แล้วลูกก็เกิดความสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาว่าเกิดอะไรกันขึ้น
ความสุขของพ่อแม่ จะมีอะไรมากไปกว่าตอนที่ลูกบอกให้รู้ว่ารัก แต่ก็ใช่ว่าคุณพ่อคุณแม่จะต้องรอให้ลูกน้อยถึงวัยที่สามารถพูดคุยสื่อสารได้ ถึงจะได้ยินเสียงเล็กๆ ที่พูดคำว่ารักออกมาจากปากให้ชื่นใจ เพราะความจริงแล้ว ลูกในวัยเบบี๋ที่ดูเหมือนจะยังไม่รู้ภาษา วิธีสื่อสารที่ถนัดที่สุดก็คงจะเป็นส่งเสียงอ้อแอ้ ยิ้ม หัวเราะ และร้องไห้ โบกไม้โบกมือเล่นกับคุณพ่อคุณแม่ แท้จริงแล้ว ทารกก็สามารถบอกรักคุณพ่อคุณแม่ได้ด้วยสัญชาตญาณและวิธีตามธรรมชาติของตัวเอง
สารพัดคำพูดของคุณพ่อคุณแม่ ที่ทั้งบอกทั้งเตือนลูกด้วยความหวังดี แต่ทำไมนะทำไม ลูกถึงได้ชอบทำเป็นไม่ได้ยินบ้างล่ะ ได้ยินแต่ทำเป็นไม่สนใจบ้างล่ะ ความจริงแล้ว ท่าทีที่ลูกทำเป็นไม่สนใจ หรือเมินเฉยต่อคำพูดของคุณพ่อคุณแม่ ไม่ใช่การแสดงออกถึงความดื้อหรือต่อต้านเสมอไปนะคะ เพราะอาการไม่สนใจ อาจเป็นหนึ่งในพัฒนาการของที่เด็กกำลังเริ่มจัดลำดับความสำคัญของสิ่งที่ตัวเองสนใจ และความอยากรู้อยากลองว่าถ้าไม่ทำตามคำพูดของคุณพ่อคุณแม่ ผลจะออกมาเป็นอย่างไร
ถึงแม้วันวาเลนไทน์อาจดูเหมือนเป็นเทศกาลแห่งความรักของคนหนุ่มสาวแต่จริงๆ แล้ว วันวาเลนไทน์ยังเป็นเทศกาลที่เปิดโอกาสให้คนในครอบครัวได้แสดงความรัก ให้กำลังใจ และให้ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ เพื่อแสดงออกถึงความรักที่มีให้กัน
การพลัดหลงกับคุณพ่อคุณแม่ ไม่ว่าจะในสถานที่ที่คุ้นเคยหรือไม่ก็ตาม ย่อมสร้างความตื่นตกใจ หวาดกลัว และกลายเป็นประสบการณ์ฝังใจเด็กทุกคนได้ง่าย ไม่ใช่แค่ลูกเท่านั้น แต่การพลัดหลงกับลูกก็ทำให้คุณพ่อคุณแม่ใจหายไม่น้อย ยิ่งถ้าเห็นว่าลูกน้อยขวัญเสียและสติแตกแค่ไหน ใจคุณพ่อคุณแม่คงแทบหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม