เราอาจจะเคยพูดคุยกับคุณแม่คนไทยในประเทศญี่ปุ่นมาบ้างแล้ว แต่ด้วยความที่ลูกยังไม่ถึงวัยเรียน เราก็เลยยังไม่ค่อยได้พูดถึงโรงเรียนอนุบาลที่นั่นเท่าไรนัก จนกระทั่งมีโอกาสได้ชวน มายเซนเซ—นีรชา ฟิลาทอฟ คุณครูสอนภาษาญี่ปุ่น เจ้าของเพจ I Love Japan คุณแม่น้องเอริค เด็กชายลูกครึ่งไทย-รัสเซีย วัย 3 ขวบ ที่เพิ่งเข้าเรียนในโรงเรียนอนุบาลของประเทศญี่ปุ่น ว่าจะน่ารักและน่าเรียนอย่างที่เราเคยเห็นหรือเปล่า ให้คุณแม่มายช่วยตอบดีกว่าค่ะ
สำหรับครอบครัวที่มีลูกอยู่ในวัยเรียน เมื่อโรงเรียนประกาศให้เรียนออนไลน์ เมื่อนั้นบ้านก็ต้องทำหน้าที่เป็นโรงเรียน โดยมีคุณพ่อคุณแม่รับตำแหน่งคุณครูจำเป็นไปโดยปริยาย
แม้การเรียนออนไลน์จะเป็นทางออกให้เด็กๆ ได้เรียนหนังสือในช่วงเวลาที่มีโรคระบาดโควิด-19 แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าการนั่งเรียนผ่านหน้าจอ ไม่ได้พบปะคุณครู ไม่ได้วิ่งและคุยเล่นกับเพื่อน ก็ไม่ใช่วิธีที่เหมาะที่สุดสำหรับเด็กๆ อยู่ดี
ในฐานะพ่อแม่ การเห็นลูกทำสิ่งที่ผิดพลาดหรือล้มเหลว อาจจะเป็นอะไรที่เจ็บปวด แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าทั้งความผิดพลาดและล้มเหลวเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ ที่ลูกจะต้องเผชิญหน้า
สำหรับ Ep. นี้ เราจะมาพูดคุยกันถึง Baby Led Weaning หรือวิธีการให้ลูกกินอาหารด้วยการใช้มือหยิบจับอาหารใส่ปากด้วยตัวเอง โดยที่พ่อแม่ไม่ต้องทำการบดอาหารหรือคอยป้อนอาหารให้ลูก ซึ่งเป็นวิธีที่ดีต่อพัฒนาการของลูก
ไม่ว่าจะพยายามป้องกันและระมัดระวังมากแค่ไหน แต่ภัยพิบัติไม่ว่าจะเกิดจากธรรมชาติ หรือความผิดพลาดของมนุษย์ เช่น เหตุการณ์ไฟไหม้ ย่อมเกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิดได้เสมอ เพราะไม่มีใครรู้ว่าเหตุการณ์ร้ายจะเกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อไหร่ การสอนให้ลูกมีสติและความพร้อมที่จะรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดเอาไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ จึงเป็นเรื่องสำคัญที่ไม่ควรมองข้าม
การใช้สีในงานศิลปะหรือภาพวาดขีดๆ เขียนๆ ของลูกนั้น อาจไม่ใช่แค่การเติมแต่งแต้มสีให้ภาพสวยงาม แต่ยังสามารถสะท้อนถึงสภาพจิตใจของเจ้าของผลงานได้เป็นอย่างดีในเชิงจิตวิทยา สีต่างๆ ที่เราพบเห็นในชีวิตประจำวัน ล้วนมีผลต่อความรู้สึกของคนเราได้