ไม่ใช่เด็กทุกคนที่จะรู้สึกสนุกและตื่นเต้นกับการเรียนรู้ของตัวเองตลอดเวลา เด็กบางคนเปิดเทอม ไปโรงเรียนได้ไม่เท่าไร ก็เริ่มมีอาการเบื่อ งอแง ไม่อยากไปเรียน ไม่อยากทำกิจกรรม ไม่อยากไปเล่นสนุกกับเพื่อน กลายเป็นเด็กที่ไม่มีความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้ หรือหนักข้อถึงขั้นต่อต้านการเรียนเลยก็มี
เมื่อรูปแบบการเรียนรู้ของเด็กๆ ยุคนี้ ไม่ได้อยู่แค่ในห้องเรียนอีกต่อไป การอยู่บ้านในช่วงโควิด-19 ทำให้เรามองเห็นว่าการเรียนรู้เกิดขึ้นได้ทุกที่ ถึงแม้จะอยู่บ้าน แต่ลูกก็สามารถสื่อสารกับเพื่อนและคุณครูของเขาได้ ด้วยการเชื่อมต่อสัญญาณอินเทอร์เน็ต
เมื่อลูกโตพอที่จะมีสังคมเล็กๆ เป็นของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นการรวมกลุ่มเล่นกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน หรือเพื่อนร่วมชั้นที่โรงเรียน นั่นเป็นเวลาที่คุณพ่อคุณแม่จะเริ่มเห็นพฤติกรรมและทักษะการปรับตัวเข้ากับคนอื่นและสังคมของลูก
คุณพ่อคุณแม่หลายคนอาจเคยได้ยินคำเตือนเรื่องการกล่าวชื่นชมลูก โดยเฉพาะจากผู้ใหญ่รุ่นปู่ย่าตายายที่มองว่าการชื่นชมลูกบ่อยๆ จะทำให้ลูกเหลิง กลายเป็นเด็กที่มีความมั่นใจในตัวเองมากเกินไป จนไม่เชื่อฟังและไม่ทำตามคำสอนของคุณพ่อคุณแม่แต่ความจริงแล้ว การชื่นชมลูกเมื่อลูกทำอะไรได้ดี เช่น ช่วยเหลือตัวเอง หรือแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี ถือเป็นหนึ่งในกุญแจสำคัญของการทำให้ลูกมีพัฒนาการเติบโตที่ดี
การเลี้ยงลูกที่ดี คุณพ่อคุณแม่ควรนึกถึงความสุขทั้งของลูกและของตัวเองไม่น้อยไปกว่าความต้องการให้ลูกประสบความสำเร็จ เพราะคนที่มีความสุข ย่อมมีแรงกายแรงใจที่จะใช้ชีวิตและผลักดันให้ตัวเองทำในสิ่งที่รักจนประสบความสำเร็จได้ในที่สุด
คุณพ่อคุณแม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่อยู่ดีๆ ลูกก็ไม่ให้ความสนใจ ดูเหมือนรำคาญ ไม่ค่อยอยากเล่นกับคุณพ่อคุณแม่ เวลาแกล้งถามว่ารักกันไหมเนี่ย ลูกก็ตอบว่าไม่รักขึ้นมาดื้อๆ