คุณพ่อคุณแม่คงไม่ปฏิเสธใช่ไหมคะว่า บางครั้งเราก็มีสิ่งที่ตัวเองกลัว ไม่ว่าจะเป็นกลัวสัตว์บางชนิด กลัวผี กลัวความมืด และอีกสารพัดความกลัวที่ใครคนอื่นอาจจะไม่เข้าใจ เช่นเดียวกันกับความกลัวของเด็กๆ หลายครั้งที่ผู้ใหญ่อย่างเราหลงคิดไปว่า ความกลัวของเด็กเป็นเรื่องไร้สาระ และมักจะเผลอตั้งคำถามกับเด็กๆ ว่า “กลัวทำไม” หรือตำหนิว่า “เรื่องแค่นี้ ทำไมต้องกลัว”
นายแพทย์วรตม์ โชติพิทยสุนนท์ จิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น และโฆษกกรมสุขภาพจิต กล่าวว่า ปล่อยให้เด็กเล่นเกมจนติดเกม หมกมุ่นมากเกินไป นำไปสู่ปัญหาได้มากมาย ทั้งการเรียนที่ตกต่ำลง ปัญหาครอบครัว และสุขภาพจิต เพราะส่วนใหญ่เด็กที่ติดเกมจะเก็บตัวเงียบ ซึมเศร้า ไม่อยากไปโรงเรียน ไม่พูดคุยกับใครแม้แต่คนในครอบครัว..
ทักษะการรู้จักและเข้าใจตัวเอง หรือ Self-Awareness เป็นอีกทักษะที่จำเป็นต่อการเติบโตของเด็ก โดยเฉพาะในเด็กรุ่นใหม่ที่มีโอกาสในการเปิดรับและเข้าถึงสื่อต่างๆ ได้ง่าย หากลูกไม่รู้จักและเข้าใจตัวเอง ก็อาจจะสับสน ลังเล และคล้อยตามคนอื่นได้ง่าย
แคลร์ ทาเวลล์ คุณแม่ชาวอังกฤษ เธอได้ใช้เวลาว่างดัดแปลงตุ๊กตาที่มีอยู่เดิม เพื่อช่วยเด็กๆ ที่มีความบกพร่องทางร่างกาย สร้างทั้งการยอมรับตนเอง รวมถึงผู้อื่น โดยตุ๊กตาถูกดัดแปลงให้มีลักษณะภาวะปากแหว่งเพดานโหว่ ติดเครื่องช่วยฟัง ขาแขนที่ไม่สมบูรณ์ เพื่อแสดงให้เห็นว่าสิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก เรื่องบกพร่องเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดา เธอยังได้ก่อตั้งองค์กรอย่าง “Bright..
การประนีประนอม (compromise) เป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่จะทำให้คนเราสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างปกติสุข เพราะการรู้จักประนีประนอมทำให้เราสามารถเจรจา ต่อรอง หรือปรับตัวเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่ต้องการได้โดยไม่ต้องใช้ความรุนแรงหรือกระทบกระทั่งกันให้เจ็บช้ำน้ำใจ
ครอบครัวที่มีลูกเล็กหลายคน คงจะปฏิเสธไม่ได้ว่า คุณพ่อคุณแม่จะต้องเคยเหนื่อยใจเพราะการทะเลาะกันตั้งแต่ระหว่างตัวแสบพี่น้องในบ้านเป็นแน่ และบางครั้งจากทะเลาะหรือไม่พอใจกันด้วยเรื่องเล็กน้อย แต่หนักเข้าก็นำไปสู่การลงไม้ลงมือ พี่ตีน้อง น้องทุบพี่ จนคุณพ่อคุณแม่ต้องคอยเข้ามาห้าม หรือบางครอบครัวก็อาจจะมองว่าพี่น้องทะเลาะกันเป็นเรื่องธรรมดา เดี๋ยวก็ลืมแล้วกลับมาเล่นกันเหมือนเดิม
เมื่อลูกเติบโตและข้ามผ่านช่วงวัยทารกมาสู่การเป็นเด็กวัยหัดเดิน นอกจากพัฒนาการทางร่างกายที่มีการเคลื่อนไหวร่างกายที่คล่องแคล่วมากขึ้นแล้ว อีกหนึ่งพัฒนาการสำคัญที่เกิดขึ้นในช่วงวัยเดียวกันก็คือลูกเริ่มหัดพูด และเข้าใจบทสนทนาที่คุณพ่อคุณแม่คุยด้วยได้บ้าง ดังนั้นลูกจะมีพัฒนาการด้านภาษาและการพูดดีขึ้น ส่วนหนึ่งก็ขึ้นอยู่กับการส่งเสริม เลี้ยงดู และวิธีง่ายๆ เช่น การพูดคุยกับลูกของคุณพ่อคุณแม่นั่นเอง
ถึงคุณพ่อคุณแม่จะพอทำใจได้ว่า เด็กกับความดื้อและซุกซนเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่เมื่อได้เจอความดื้อและซนในแบบของลูกตัวเองแล้วละก็ ต้องมีเผลอเหนื่อยใจกันบ้าง เพราะคงไม่ดีแน่ถ้าจะปล่อยให้ลูกทั้งดื้อและซน ห้ามปรามอะไรไม่ได้ และเริ่มหาทางไม่เคารพกฎหรือไม่ทำตามข้อตกลงมากขึ้นเรื่อยๆ
เจเนอเรชั่นอัลฟ่า (Generation Alpha) หมายถึงเด็กที่เกิดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 จนถึงปัจจุบัน เด็กเจนฯ นี้เกิดและเติบโตมาพร้อมกับเทคโนโลยีที่เป็นเหมือนปัจจัยพื้นฐานในการดำเนินชีวิต คุ้นเคยกับความสะดวกและรวดเร็ว จนทำให้เป็นเด็กที่มีนิสัยใจร้อนและอดทนรอคอยไม่เป็นได้ง่าย
การเลี้ยงลูกแต่ละช่วงวัย ก็เต็มไปด้วยความยากง่ายที่แตกต่างกันตอนที่ลูกยังเล็กหรือเป็นทารก การดูแลอาจจะยากเพราะไม่สามารถสื่อสารกันด้วยคำพูด คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่เข้าใจความต้องการของลูก ส่วนลูกก็ไม่รู้จะบอกความต้องการของตัวเองออกมาได้อย่างไร แต่เมื่อลูกโตขึ้น วัย 1-4 ขวบ เป็นช่วงวัยที่ลูกจะเริ่มเข้าใจและสื่อสารความต้องการของตัวเองกับคุณพ่อคุณแม่ได้ แต่เดี๋ยวก่อน! พอสื่อสารได้แล้วแทนที่จะพูดกันรู้เรื่อง กลับกลายเป็นลูกดูไร้เหตุผลมากกว่าตอนเล็กกว่านี้เสียอีก